Szukaj
Close this search box.
Szukaj
Close this search box.

Osadnik gnilny

Jeśli Twój dom nie jest podłączony do kanalizacji, wybór odpowiedniego systemu odprowadzania ścieków to coś, nad czym nie da się przejść obojętnie. Na szczęście dzisiejsze rozwiązania dają znacznie większe możliwości niż klasyczne zbiorniki bezodpływowe – a jednym z podstawowych i najbardziej efektywnych elementów takiego systemu jest osadnik gnilny do oczyszczania ścieków. To nie zwykły zbiornik, lecz pierwszy i kluczowy etap w pracy przydomowej oczyszczalni biologicznej. W dalszej części opowiem Ci, co to za urządzenie, jak działa, gdzie można je zamontować i z jakimi formalnościami trzeba się liczyć.

Czym jest i jak zbudowany jest osadnik gnilny?

Osadnik gnilny to szczelna konstrukcja wykorzystywana do wstępnego oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych. W odróżnieniu od szamba nie służy on tylko do magazynowania nieczystości – to urządzenie przepływowe, w którym zachodzą procesy ułatwiające dalszą filtrację. Można pomyśleć o nim jako o „pierwszym przystanku” w podróży ścieków – właśnie tu oddziela się zanieczyszczenia stałe od ciekłych i redukuje część obciążenia biologicznego, zanim trafi ono do strefy drenażu lub reaktora biologicznego.

Konstrukcja osadnika może się różnić w zależności od technologii i producenta, ale zazwyczaj obejmuje:

  • Materiał: Najczęściej wykorzystywany jest beton – cięższy, ale odporny na nacisk i wypór wód gruntowych – lub tworzywa sztuczne, jak polietylen, które są lekkie, odporne chemicznie i łatwiejsze w transporcie,
  • Komory: W zależności od modelu możemy spotkać jedno-, dwu- lub nawet trzykomorowe rozwiązania. Generalnie – im więcej komór, tym lepsze warunki do oddzielenia cząstek stałych i przeprowadzenia beztlenowej fermentacji.

Zasada działania: proces oczyszczania wstępnego

W praktyce osadnik odpowiada za zmniejszenie ilości zawiesin i zanieczyszczeń organicznych. Statystycznie – mowa o około 50% redukcji zawiesiny ogólnej i 30–40% redukcji wskaźników BZT₅ i ChZT, co potwierdzają również polskie badania. Proces ten zachodzi w trzech głównych etapach:

  1. Sedymentacja: Pod wpływem grawitacji cięższe cząstki opadają na dno, gdzie tworzą warstwę osadu,
  2. Flotacja: Tłuszcze, oleje i lekkie zanieczyszczenia unoszą się ku górze, tworząc kożuch,
  3. Fermentacja beztlenowa: Bakterie beztlenowe w osadzie rozkładają materię organiczną do prostszych związków, wody i gazów.

Dzięki temu do kolejnych etapów oczyszczania trafiają ścieki o znacznie mniejszej zawartości zawiesiny i substancji organicznych, co zmniejsza ryzyko zatkania systemu i zwiększa jego skuteczność.

Gdzie zamontować osadnik? Wymagane odległości

Sam montaż osadnika gnilnego wymaga dostosowania się do dość precyzyjnych przepisów. Kluczowe są tutaj minimalne odległości od innych elementów zabudowy:

  • Od studni: co najmniej 15 metrów od osi studni, z której pobierana jest woda pitna,
  • Od granicy działki: przynajmniej 2 metry,
  • Od budynku mieszkalnego: rekomendowane 3–10 metrów, ale jeśli zastosujesz wentylację wysoką, możliwy jest montaż nawet bliżej,
  • Od instalacji gazowych i wodnych: minimum 1,5 metra,
  • Od kabli energetycznych: zachowaj dystans 0,8 metra.

Formalności: zgłoszenie czy pozwolenie na budowę?

Jeśli planujesz postawić przydomową oczyszczalnię ze zbiornikiem gnilnym, najpewniej obejdzie się bez pozwolenia. Dla większości domów jednorodzinnych wystarczy tzw. zgłoszenie budowy, czyli:

  • Zgłoszenie: jeżeli Twoja oczyszczalnia ma wydajność do 7,5 m³ ścieków na dobę, zgłoś zamiar wykonania robót w starostwie na minimum 21 dni przed ich rozpoczęciem,
  • Pozwolenie: wymagane tylko wtedy, gdy przekraczasz 7,5 m³/dobę lub instalacja może mieć wpływ na środowisko.

Eksploatacja i konserwacja osadnika

Dobrze eksploatowany osadnik gnilny potrafi działać sprawnie przez dekady, ale nie jest to urządzenie bezobsługowe. Kluczowe czynności to:

  • Wywóz osadu: robi się go zazwyczaj co 1–3 lata, zależnie od pojemności i stopnia napełnienia,
  • Biopreparaty: warto regularnie stosować specjalne bakterie, które przyspieszają rozkład nieczystości i rozrzedzają kożuch na powierzchni,
  • Unikanie chemii: silne detergenty – zwłaszcza te z chlorem – mogą zniszczyć florę bakteryjną potrzebną do pracy osadnika.

Dane techniczne i liczby: co mówi praktyka?

Parametr Typowa wartość Źródło
Redukcja zawiesiny 50–65% badania normowe
Redukcja BZT₅ 30–40% literatura techniczna
Pojemność minimalna osadnika 2,0 m³ PN-EN 12566-1
Zalecana pojemność na mieszkańca 0,3 m³ zalecenia projektowe
Czas retencji 3–10 dni opracowania naukowe
Redukcja azotu amonowego po filtracji do 87,99% badania ze Zwierk

Osadnik gnilny Kingspan od ZINERON

Osadnik gnilny do oczyszczania ścieków to coś więcej niż tylko zbiornik – to filar całej przydomowej oczyszczalni. Dobrze dobrany, zamontowany z uwzględnieniem przepisowych odległości i regularnie konserwowany, potrafi skutecznie oczyścić ścieki, ułatwiając dalszą filtrację. A Ty zyskujesz spokój, brak problemów z wywozem nieczystości i realny wkład w ochronę środowiska.

Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci jak najlepsze wrażenia z użytkowania. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie do naszej witryny i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.